استلار یکی از ارزهای دیجیتالی است که در سال ۲۰۱۴ و با ماهیتی تقریبا مشابه با ریپل متولد شد. جالب است بدانید که استلار را در واقع می توان شاخه یا فورک ریپل دانست . جد مک کالب، بنیانگذار ارشد ریپل با چند نفر از توسعه دهندگان بر سر مسائلی اختلاف نظر داشت که باعث شد در نهایت جد مک کالب ریپل را رها و روی استلار کار کند. در حالی که ریپل به ارائه راه حل برای انتقال بین بانک های سراسر جهان متمرکز است، استلار قصد تسهیل پرداخت های بین افراد را در سراسر جهان دارد. اما تقریبا شیوه کار هر دو یکی است.
لومن (XLM)، واحد ارز استفاده شده در شبکه استلار است و ۱۰۰ میلیارد از آن ایجاد شده است که رفته رفته و به صورت خودکار به بازار عرضه می‌شود. هر تراکنش در شبکه استلار فقط ۰.۰۰۰۱ کارمزد دارد و کمتر از ۶ ثانیه انجام می شود.
در سایت رسمی، استلار خود را یک زیربنای پرداخت متن باز و توزیع شده معرفی می کند. پروتکل آن ها با استفاده از پرداخت های برون مرزی ، امکان تبادل با ارزهای سنتی و با تبدیل خودکار را بین مردم سراسر جهان فراهم می‌کند. شبکه استلار غیرمتمرکز است اما مانند ریپل و برخلاف بیت کوین روی بلاک چین فعالیت نمی‌کند. ارز شبکه استلار یا همان لومن قابل استخراج نیست و توسط شرکت مقدار مشخصی ایجاد شده است.
استلار چگونه کار می‌کند؟
به جز استفاده به عنوان ارز دیجیتال با کارمزد کم و سرعت بالا، استلار فراتر از یک ارز دیجیتال است. سازمان هایی مانند بانک و سیستم های مالی که اصطلاحا در شبکه به آن انچر (Anchors) گفته می شود در شبکه ارتباطات را بررسی می کنند. انچرها نهادهای قابل اعتمادی هستند که نقش پل های ارتباطی را در شبکه استلار را ایفا می کند.
مثلا شما در آمریکا و دوست شما در فرانسه است و از شما درخواست پرداخت ۱۰۰ یورو می کند. شما می توانید از شبکه استلار استفاده کنید و معادل دلاری را برای دوستتان بفرستید. این پول در بانک فرانسه کاملا خودکار تبدیل به یورو خواهد شد و به دست دوستتان خواهد رسید.
پس استلار می تواند مانند بقیه ارزهای دیجیتال در ولت ها جا به جا شود و یا از شبکه آن برای پرداخت های ارزی دیگر استفاده شود.